W dniach 23 – 27 września 2024 r. grupa 42 uczniów naszego liceum uczestniczyła w pięciodniowej wycieczce: Wałbrzych – Przesieka – Karpacz – Jelenia Góra – Wrocław zrealizowanej w ramach przedsięwzięcia MEN „Podróże z klasą”. Celem przedsięwzięcia było uatrakcyjnienie procesu edukacyjnego młodzieży poprzez umożliwienie jej poznawania tradycji, kultury oraz osiągnięć polskiej nauki. Zrealizowane zadanie wspomogło realizację podstaw programowych kształcenia ogólnego dla szkół ponadpodstawowych, a także urozmaiciło zajęcia edukacyjne, dzięki czemu nauka nabrała praktycznego wymiaru. Uczenie się oparte na praktycznym odkrywaniu kultury czy też eksperymentowaniu w Centrum Nauki, Kultury i Sztuki Stara Kopalnia w Wałbrzychu stworzyło uczniom warunki do zdobywania nowych umiejętności w niepowtarzalnym środowisku edukacyjnym.
Wycieczkę na Dolny Śląsk rozpoczęliśmy od miasta Wałbrzych, gdzie odwiedziliśmy Centrum Nauki, Kultury i Sztuki Stara Kopalnia w Wałbrzychu. Był to obowiązkowy punkt edukacyjny zrealizowany w ramach dofinansowania z programu „Podróże z Klasą”. Centrum Nauki, Kultury i Sztuki Stara Kopalnia w Wałbrzychu to największa atrakcja turystyki poprzemysłowej w Polsce, mieszcząca się na terenie dawnej Kopalni Węgla Kamiennego „Julia”. Zwiedzając to wyjątkowe miejsce, mogliśmy nie tylko obejrzeć ogromną skalę kopalnianej infrastruktury, ale także mieliśmy możliwość poznania specyfiki niebezpiecznej i wymagającej pracy górnika. Na terenie Starej Kopalni zwiedziliśmy Muzeum przemysłu i techniki. Centrum Nauki, Kultury i Sztuki Stara Kopalnia w Wałbrzychu zrobiło na nas ogromne wrażenie, gdyż oprócz zwiedzania młodzież miała możliwość doświadczania i majsterkowania, bowiem na terenie obiektu zainstalowanych jest 18 interaktywnych stanowisk ekspozycyjnych do samodzielnej pracy polegającej na odkrywaniu, logicznym myśleniu i samodzielnym rozwiązywaniu zagadek.
Drugi dzień wycieczki spędziliśmy w Karpaczu. Zwiedzanie miasta rozpoczęliśmy od wizyty w Muzeum Sportu i Turystyki, aby choć pokrótce zapoznać się z jego historią i z większą świadomością odwiedzać kolejne atrakcje. Muzeum powstało w 1974 roku i mieści się w zabytkowym budynku przysłupowym. Jego zbiory są bardzo bogate i obejmują całe Sudety Zachodnie. W pierwszym dziale ekspozycji stałej zatytułowanym „Geneza i rozwój turystyki” zgromadzone są eksponaty i fotogramy prezentujące najważniejsze wydarzenia i przejawy działalności gospodarczej związane z penetracją Karkonoszy oraz późniejszym rozwojem turystyki. Ryciny i oryginalne eksponaty prezentują tradycje dawnej turystyki karkonoskiej, m.in. lektyki i sanie rogate. Zwiedzając ekspozycję „Z dziejów sportów zimowych”, dowiedzieliśmy się, że Karkonosze są górami, w których najwcześniej w Europie zaczęto uprawiać sporty zimowe. Rozwinęły się tu m.in. saneczkarstwo i narciarstwo. Po II wojnie światowej Karpacz był centrum sportu bobslejowego i saneczkowego w Polsce. Eksponaty zgromadzone w tym dziale pozwalają prześledzić rozwój sprzętu sportowego, poczynając od najstarszych egzemplarzy nart, karpli, sanek i bobslejów. Znajduje się tu również wiele trofeów sportowych wybitnych zawodników, a także dokumentów i pamiątek osobistych zasłużonych działaczy.
W trzecim dniu naszej wycieczki odwiedziliśmy Cieplice. To piękna uzdrowiskowa dzielnica Jeleniej Góry. W ramach punktów edukacyjnych zwiedziliśmy Muzeum Przyrodnicze w Jeleniej Górze, gdzie mogliśmy obejrzeć preparaty dermoplastyczne ptaków, ssaków, gadów oraz skamieniałości, poroża a także kolekcje motyli, minerałów, przekrojów drzew czy gipsowych modeli grzybów.
Następnym, niezwykle ciekawym miejscem, które odwiedziliśmy, okazało się Multimedialne Muzeum Karkonoszy. Multimedialne Muzeum Karkonoszy to zupełnie nowe spojrzenie na edukację. To niesamowite miejsce, w którym przekazywana wiedza jest nie tylko łatwa w odbiorze, ale przede wszystkim staje się niezapomnianą przygodą. Wyjątkowa Machina Wszech Czasu zabrała nas w fantastyczną wyprawę przez miliony lat dziejów Karkonoszy. Chronologiczne uszeregowanie sal pozwoliło nam poznać historię Karkonoszy od powstania kontynentów, poprzez erę wielkich gadów, epoki lodowcowe aż po czasy współczesne. Po ponad godzinnej przygodzie, wiedza, jaką zdobyliśmy w tym niezwykłym miejscu, znacznie zmieniła postrzeganie regionu podczas górskich wędrówek w kolejne dni. Borowy Jar nie był widziany tylko jako malownicze miejsce, kamienie budujące zbocza Śnieżki nie były zwykłymi kamieniami, a nocne niebo nad pięknie położonym pensjonatem „Markus”, w którym mieszkaliśmy, stało się bardziej wyjątkowe.
Kolejnym punktem edukacyjnym, które odwiedziliśmy w czwarty dzień wycieczki, było Muzeum Karkonoskie. W muzeum tym mogliśmy zobaczyć wiele zbiorów związanych z kulturą i historią Karkonoszy, pogranicza śląsko-czeskiego czy Dolnego Śląska, jednak najciekawsza dla nas okazała się, znajdująca się na piętrze budynku muzeum, najcenniejsza i największa w Polsce kolekcja szkła artystycznego. W muzeum znajduje się ponad 9000 obiektów szklanych z różnych okresów historycznych, a wiele okazów jest unikatami. Gabloty stałej ekspozycji wypełnione są obiektami tworzonymi w stylach historycznych, głównie w hucie Josephine w Szklarskiej Porębie i hucie Fritza Heckerta w Piechowicach oraz w hutach czeskich. Pokazują one niezwykły kunszt śląskich szklarzy i zdobników szkła. Na wystawie stałej prezentowane są, pochodzące ze śląskich i czeskich hut, kielichy, kieliszki i puchary zdobione w pracowniach cieplickich oraz kieliszki. Stała wystawa kończy się ekspozycją szkła współczesnego, które budziło ogromne zainteresowanie młodzieży. Przez lata konsekwentnej polityki gromadzenia szklanych dzieł sztuki artystów współczesnych muzeum Karkonoskie wypracowało sobie pozycję jednej z ważniejszych instytucji budującej kolekcję współczesnego szkła artystycznego w Polsce.
W ostatnim dniu wycieczki zwiedziliśmy Panoramę Racławicką w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Ta arcyciekawa rotunda fantastycznie eksponująca obraz przedstawiający zwycięską bitwę pod Racławicami była dla nas miejscem niecodziennej lekcji historii. Młodzież dowiedziała się, że pomysłodawcą „Panoramy Racławickiej”, olbrzymiego obrazu o wymiarach 15 × 114 m, był znany lwowski malarz Jan Styka, który zaprosił do współpracy znakomitego batalistę Wojciecha Kossaka. Autorom pomysłu zależało głównie na upamiętnieniu tradycji narodowych w 100. rocznicę insurekcji kościuszkowskiej – bitwy stoczonej 4 kwietnia 1794 r. pod Racławicami przez wojska powstańcze pod wodzą generała Tadeusza Kościuszki z wojskami rosyjskimi dowodzonymi przez generała Aleksandra Tormasowa.
Po pięciu dniach pełnych wrażeń wróciliśmy do domu. Wszyscy byli zmęczeni, ale bardzo zadowoleni i bogatsi o nowe doświadczenia. Wycieczka ta okazała się nie tylko świetną przygodą, ale również efektywną edukacją. Przedsięwzięcie było doskonałym uzupełnieniem lekcji poprzez umożliwienie uczniom poznawania Polski, jej środowiska przyrodniczego, tradycji, zabytków kultury i historii oraz osiągnięć polskiej nauki. Jeszcze raz umocniliśmy się w przekonaniu, ze szkolna wycieczka w miesiącach jesiennych to dobry moment, żeby odwiedzać muzea, galerie sztuki, centra nauki i instytucje kultury.
Aneta Rozwadowska
