Sukces naszego ucznia

Miło jest nam przekazać, że Mikołaj Genca, uczeń klasy 3B, zajął I miejsce w diecezjalnym konkursie " Miłośc do Ojczyzny umacniamy Duchem". Poniżej publikujemy zwycięski wiersz autorstwa Mikołaja.

List

W dworze wiekowym, we brzozowym gaju

Siedzi człek przy stole i kreśli pomału

Litery, co w słowa prędko się ułożą,

Na chwałę ludu swego i na chwałę Bożą.

Człowiek ów z imienia bliżej niepoznany

Minę ma nietęgą, a wzrok zatroskany.

Myśli on, rozmyśla co zrobić bez mała

By w narodzie się miłość ojczyzny ostała.

Jak dotrzeć do kolejnych, młodych generacji

By miało to wpływ na rozwój populacji?

Co uczynić by duch ojczyzny wspaniały

Przez ludzi nie był nigdy zapomniany?

Radę główną listu chcąc uczynić dobrą

Podjął on decyzję z myślą swoją zgodną.

Nakreślił szybko hasło sprawnym pióra ruchem:

„Miłość do Ojczyzny umacniamy Duchem”

Oto mu myśl taka przez głowę przemknęła:

"Z Boga pomocą, Polska nie zginęła.

Przecie od początku tak też właśnie było!

Wszystkie miłowanie z Ducha się zrodziło!

Pierwsze polskie istnienie było zapisane

Gdy chrzest państwu przyjąć wreszcie było dane.

Wtedy też granice były wytoczone

Szczęściem książę polski przyjął swą koronę.

Wiarę, honor bronić Polska to jest sprawa.

Tak było gdy się Turków zaczęła zabawa.

Wielkie, zbrojne polskie zgromadzenie siły

Z bogiem i nadzieją Wiedeń ocaliły!

Gdy zabory nastały, Polak cierpiał sroże.

Wtedy modły swe wznosił: Chroń nas dobry Boże!

Dzięki tej postawie myśl narodu trwała

I w sercach ludzi prawych Polska pozostała.

Wnet wojny przyszły: jedna, druga leci

Zagłada czeka wszystkich: matki, mężów, dzieci.

Uczucia ludzkie na próbę wystawione,

Z Ducha pomocą będą ocalone.

Czasy przemijają, przemijają ludzie

Jednak można mówić o niemałym cudzie.

Tysiąc lat istnieje, wciąż sie nieźle trzyma

Nasza Polska – ojczyzna kochana, jedyna."

Człek wzrok oderwał od papierów sterty

Pióro wieczne odłożył czymś nagle przejęty.

Twarz za okno skierował, oczy swe przymrużył

I basem donośnym ciszę swą oburzył:

Młodzi! Wyście nowe świata pokolenie,

Przed wami stoi nowe dzieło – to tworzenie!

Każdy jeden z was ma siłę wielką w sobie.

Dzięki wam moc bije w każdej waszej mowie.

Pamiętajcie, proszę o człeku co stary,

Weźmijcie do serca wszystkie moje rady

Gdy nic nie będzie tutaj, miejcie rozum, wiarę

Bóg, honor, ojczyzna – te trzy prawdy stare.

Weźcie przysłowiowy "oświaty kaganiec"

Bądźcie jak "kamienie rzucone na szaniec"!

Zróbcie raban wielkim swoim ruchem

Miłość do ojczyzny, wspomagajcie Duchem!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Udowodnij, że nie jesteś robotem ;) * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

Do matury pozostało: 37 Dni 19 Godzin 55 Minut 57 Sekund